Η
σημερινή φιλελεύθερη κυβέρνηση συνεχίζει να αυτοαποκαλείται αριστερή, την
στιγμή που τσακίζει εργατικά δικαιώματα και παίζει καθαρά τον ρόλο εντολοδόχου
εκπροσωπώντας επάξια την Ε.Ε. και τους συνεργάτες της. Στο στόχαστρο έχει μπει
και το συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό το οποίο σε μία προσπάθεια να
«εξευρωπαϊστεί» μειώνονται συντάξεις -- μισθοί και αυξάνονται οι
εισφορές. Καταργείται πλήρως ο αναδιανεμητικός, αλληλέγγυος και καθολικός
χαρακτήρας του συστήματος και γίνεται πλέον ανταποδοτικό και εξατομικευμένο
(κύρια σύνταξη 370ευρώ μικτά -- αύξηση ορίων συνταξιοδότησης 67έτη).
Ταυτοχρόνως το μεταναστευτικό -- προσφυγικό παραμένει άλυτο με χιλιάδες
θύματα των ιμπεριαλιστικών πολιτικών επιλογών που συνεχίζονται από Ε.Ε., ΝΑΤΟ
και τους ντόπιους φασίστες-ανδρείκελα των προαναφερθέντων, στην περιοχή στης Μ.
Ανατολής και όχι μόνο, με την ανοχή των
ελληνικών αρχών.
Η Παιδεία δεν ήταν δυνατό να μείνει
αλώβητη. Το νέο σχέδιο νόμου σχετικά με το Πανεπιστήμιο βρίσκεται σε ένα δήθεν
«εθνικό διάλογο» ενώ είναι εμφανές ότι ακολουθεί κατά γράμμα την τακτική και το
πνεύμα του καταστρεπτικού νόμου πλαίσιο Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου. Δεν
αναιρεί στην ουσία το πνεύμα των προηγούμενων νομοθετημάτων, γιατί δεν καταργεί
τα Συμβούλια Ιδρύματος, τα οποία συνεχίζουν την αποστολή τους για την ανεύρεση
πόρων από ιδιωτικούς φορείς για τη χρηματοδότηση του πανεπιστημίου. Έτσι, οι
εταιρείες, η ιδιωτική πρωτοβουλία και η προσκόλληση στην αγορά και το κέρδος
του κεφαλαίου προελαύνουν και συνεχίζουν να κάνουν χρυσές δουλειές εις βάρος
των εργαζομένων και των φοιτητών. Συγκεκριμένα, αναβαπτίζει απλώς όρους και
έννοιες της σκληρής μνημονιακής πολιτικής, δηλαδή η φοιτητική εκπροσώπηση δεν
επανέρχεται αλλά μία κατ’ επίφαση εκπροσώπηση χειρότερη αυτής των προ
Διαμαντοπούλου νόμων έρχεται να αποπροσανατολίσει και η χρηματοδότηση
περικόπτεται σταθερά με αποτέλεσμα οι ταξικοί φραγμοί στην Παιδεία να γίνονται
εντονότεροι. Οι φοιτητικές παροχές είναι βορά στις ορέξεις των μεγαλοεργολάβων
που λυμαίνονται το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο ενώ οι Σύλλογοι Φοιτητών
αναφέρονται ως λοιπά συλλογικά όργανα υφαρπάζοντας όλες τις εξουσίες του. Το
πανεπιστήμιο συνεχίζει να είναι πεδίο ανταγωνισμού επιχειρηματικού σχεδιασμού
και αδιάκοπης αξιολόγησης, λόγω της οποίας απολύονται εργαζόμενοι ενώ παράλληλα
τα πραγματικά προβλήματα δεν εντοπίζονται αλλά τίθενται υπό μέτρηση η
ανταγωνιστικότητα μέσω της βαθμολόγησης και της σύγκρισης.
Την στιγμή που αφαιρούν την εξουσία των
συλλογικών οργάνων φοιτητών – καθηγητών – διοικητικών προσπαθώντας να ποινικοποίησουν
συνδικαλιστικές ελευθερίες και δράσεις και καταργώντας οποιαδήποτε μορφή
φοιτητικής παροχής, το Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο είναι πάγιο αίτημα και
διεκδίκηση με ξεκάθαρο ταξικό πρόσημο. Για αυτό το επόμενο διάστημα πρέπει να δοθεί επιπλέον
σημασία στα ζητήματα της σίτισης και της στέγασης από τα οποία στη σημερινή
συγκυρία εξαρτάται η δυνατότητά μας ή μη να σπουδάσουμε και επομένως να
μπορούμε να μαχόμαστε μέσα στο πανεπιστήμιο.
Με βάση τα προαναφερθέντα είναι φανερό
πως ο φοιτητής βάλλεται πολύπλευρα, γεγονός που έχει προκαλέσει ένα κλίμα
ηττοπάθειας τόσο στις συνειδήσεις όσο και στις πρακτικές μας. Ως Ε.Α.Α.Κ. Ιονίου Πανεπιστημίου αναγνωρίζουμε πως ως φοιτητές οφείλουμε να αποτελέσουμε εκείνο το δυναμικό
κομμάτι της κοινωνίας που δεν ηττείται, δεν παραιτείται, ελπίζει και
συνεχίζει να μάχεται για τη διεκδίκηση και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της
τάξης μας. Στη λογική αυτή θεωρούμε πως ο μόνος τρόπος να υπερβούμε τα
προβλήματά μας είναι η συλλογική διεκδίκηση, μέσα από κινήσεις
συνδεδεμένες με την τοπική κοινωνία, τους εργαζόμενους και ανέργους, όλους τους
καταπιεσμένους της κοινωνίας. Επιπλέον η παρουσία μας στους φοιτητικούς
συλλόγους είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον του πανεπιστημίου, οι συλλογικές διαδικασίες και κινητοποιήσεις
είναι αυτές που πρέπει να δώσουν την απάντηση σε όσα μας ετοιμάζουν. Δεν είμαστε η γενιά της υποταγής αλλά της
ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!
Σε μία προσπάθεια να συζητηθούν τα
παραπάνω θα πραγματοποιηθεί ανοιχτό
σχήμα ΕΑΑΚ την Πέμπτη 31/3 6μμ στο Ιστορικό με θέμα: « Η συγκυρία και ο ρόλος
του φοιτητικού κινήματος».
