ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΑΒ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

Ο Σύλλογος Φοιτητών ΤΑΒ οργανώνει την Πέμπτη 31/5 στην αίθουσα 249 του Ιστορικού, στις 18.00, ημερίδα με τίτλο:

"Ο φασισμός και η αντιμετώπισή του στα πανεπιστήμια"

Εισήγηση: Γεωργία Απτόγλου (ΑΡ.Χ.ΙΟ.-ΕΑΑΚ)

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1/6 ΣΤΙΣ 18.00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η κρίση του καπιταλισμού συνοδεύεται από την πλή­ρη αυταρχικοποίηση, με ακροδεξιά χαρακτηριστικά, της πολιτικής του αστικού συνασπι­σμού εξουσίας (κεφάλαιο, κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ). Στόχος της πολιτικής αυτής είναι η πλήρης καταστολή και συντριβή του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Στο πλαίσιο ακριβώς αυτό οι καπιταλιστές, στην προσπάθειά τους να σώσουν το χρεωκοπημένο τους σύστημα, ενισχύουν τα φασιστικά δεκανίκια τους, τις εθνικιστικές και ναζιστικές οργανώσεις. Εντέχνως προσπαθούν να στρέ­ψουν τη μαζική λαϊκή οργή που πηγάζει από την πολιτική λιτότητας του κεφαλαίου προς κοινωνικά αποκλεισμέ­νες ομάδες, (π.χ. μετανάστες) οι οποίες μετατρέπονται σε εξιλαστήρια θύματα.

Έτσι βλέπουμε πανελλαδικά πως το σύστημα πριμοδοτεί την Χρυσή Αυγή με ανεπίσημες και επίσημες χρημα­τοδοτήσεις (π.χ. χορηγία χρημάτων για γραφεία  από τον Καμίνη, χρηματοδότηση για τα κόμματα που είναι στη βουλή). Η Χρυσή Αυγή ως άξια απόγονος της φασιστικής παράδοσης, δανείζεται συνθήματα της αριστεράς και εμφανίζεται με ένα λαϊκό και αντι­μνημονιακό προσωπείο, πουλώντας «προ­στασία» από τους «κακούς» μετανάστες, παίρνοντας ένα σημαντι­κό κομμάτι του πληθυσμού με το μέρος της. Στην πραγματικότητα όμως, δεν είναι τίποτα παρα­πάνω από μια συμμορία νεοναζί, νοσταλγοί της χούντας και του Μεταξά, και υμνητές του Χίτλερ. Ενώ δηλώ­νουν πατριώτες και προστάτες του ελληνικού έθνους έχουν ένα βεβαρημένο ιστορικό βίας και τραμπουκισμού, ωθούν τον κόσμο στον ρατσισμό και στην ωμή βία κατά των μεταναστών. Ακόμα, η Χρυσή Αυγή, που περιστοιχίζεται στην πλειοψη­φία της από αν­δρες, αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως κατώτερα όντα, ενώ επιτίθεται και σε ομοφυλοφίλους καθώς χαρακτη­ριστικά ο Μιχαλολιάκος τους αναφέρει ως άτομα με «πάθηση». Με λίγα λόγια μιμούνται το πρό­τυ­πο του Χίτλερ που σκότωσε εκατομμύρια ανθρώπους επειδή απειλούσαν την καθα­ρό­­τητα της «Αρίας Φυλής».

Ο στρατηγικός στόχος όμως της Χρυσής Αυγής δεν είναι κανείς άλλος από το εργατικό και νεολαιίστικο  κίνημα και το πιο πρωτοπόρο κομμάτι του. Σε αυτήν ακριβώς τη λογική έγινε η δολοφονική επίθεση ενάντια στο φοιτητή Δημήτρη Κουσουρή το 1998 με τις πλάτες τότε του ΠΑΣΟΚ και υπουργό Παι­δείας το Γ. Αρσένη αλλά και πολλές ακόμα παρόμοιες επιθέσεις. Στην ίδια λογική βγήκε το απεργοσπαστικό κεί­μενο στήριξης στο βιομήχανο Μάνεση της Χρυσής Αυγής Βόλου, πολύ προτού ο Κασιδιάρης το παίξει δήθεν αλληλέγγυος στον αγώνα των Χαλυ­βουργών. Γνωστές είναι άλλωστε οι θέσεις τους και για την κατάρ­γη­ση του συνδικαλισμού. Τέλος,  πάμ­πολλες είναι οι φωτογραφίες όπου παρακρατικοί κουκουλοφόροι βρί­σκο­νται στο πλευρό των ΜΑΤ και επιτίθενται σε διαδηλωτές στις πορείες υπό το απαθές βλέμμα της αστυ­νομίας.

Αυτό το φαινόμενο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και στην Κέρκυρα, καθώς το τελευταίο διά­στημα ο φασισμός έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Στις περασμένες εκλογές μόνο στην Κέρκυρα η Χ.Α. σημείωσε ποσοστό 7,23% με πάνω από 4.500 ψήφους! Σε περιοχές όπως Κασσιώπη, Μαντούκι και Γαρίτσα όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός μεταναστών, οι φασίστες έχουν πάρει σημαντικό μέρος των πολιτών με το μέρος τους. Η απάντηση μας πρέπει να είναι δυναμική. Είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ ένα αντι­καπι­ταλιστικό-αντιφασιστικό μέτωπο που θα απαντάει στο φαινόμενο του φασισμού ως πολιτική του ίδιου του καπιταλισμού. Μόνο ένα τέτοιο μέτωπο μπορεί να δώσει αποφασιστική απάντηση στο φαινόμενο αυτό με συγκεκριμένους όμως στόχους που είναι: η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος που δεν θα κάνει διαχωρισμό σε ξένους και ντόπιους εργαζόμενους νέους και παλιούς, δομές αλληλεγγύης και παραγωγής πολιτικής από τα κάτω, μέσω λαϊκών γενικών συνελεύσεων, συλλογικών κουζινών, κοινωνικών ιατρείων και άλλων μορφών λαϊκής αυτοοργάνωσης και τέλος μέσω της μαζικής λαϊκής αντιβίας που θα εξαφανίζει όπου πάει να εμφανιστεί το εκκολαπτόμενο αυγό του φιδιού.

 Η Ε.Α.Α.Κ. Ιονίου Πανεπιστημίου μάχεται στην πρώτη γραμμή μαζί με άλλους αγωνιστές της αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου ώστε να σβήσουμε μια για πάντα το φαινόμενο της φασιστικής απειλής. Καλούμε όλους τους φοιτητές και τους φοιτητικούς συλλόγους να συμμετάσχουν στο Αντιφα­σιστικό Συλλαλητήριο της Παρασκευής 1/6 στις 18.00 στην Πλατεία Γεωργάκη και σε κάθε άλλη αντιφασιστική δράση προκειμέ­νου να τσακίσουμε τους φασί­στες-νεοναζί.

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΕΑΑΚ ΙΟΝΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Εκλογές, φρου-φρου κι αρώματα

Εδώ και μέρες η ΠΑΣΠ-ΑΕΙ Κέρκυρας διαδίδει τα εξής:

• όποιος ψηφίσει ΕΑΑΚ-ΡΩΓΜΗ υπογράφει αυτομάτως το παρά τη θέλησή του κλείσιμο της σχολής .
• όποιος ψηφίσει ΕΑΑΚ-ΡΩΓΜΗ αυτομάτως θα χάσει την εξεταστική του Σεπτέμβρη.

            Κατ’ αρχήν θεωρούμε ότι η πολιτική γεννιέται, αναπτύσσεται,  εξελίσσεται και γίνεται αποτελεσματική μέσα στα αμφιθέατρα όπου διεξάγονται οι Γενικές Συνελεύσεις των Φοιτητικών Συλλόγων. Μόνο όταν οι φοιτητές μέσα απ’ τα συλλογικά τους όργανα διεκδικήσουν τα φοιτητικά και εργασιακά τους δικαιώματα, θα μπορούν να φέρουν μια ουσιαστική αλλαγή στο παρόν και το μέλλον τους. Κανένας ατομικός δρόμος ή η ένταξη κάποιου σε κάποια παράταξη δεν μπορεί να δώσει λύσεις στις πολιτικές που τίθενται εναντίον του συλλογικού συμφέροντος. Από αυτή τη λογική προκύπτει και το:

«όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις»

            Κατά δεύτερον, η κατάληψη δεν είναι αυτοσκοπός, άλλα ένα από τα μέσα πάλης που επιλέγει το φοιτητικό κίνημα από τις γενικές συνελεύσεις, όταν απειλούνται τα φοιτητικά και εργασιακά του δικαιώματα ή όταν επιλέγει να διεκδικήσει καλύτερους όρους ζωής εντός ή εκτός πανεπιστημίου (π.χ. όταν ήταν να καταργηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος για δημόσια και δωρεάν παιδεία ή όταν ψηφιζόταν το μνημόνιο «σίκουελ»).

            Απ’ ότι φαίνεται η ΠΑΣΠ νιώθει την καρέκλα της να τρίζει. Τόσα χρόνια πρώτη δύναμη και «ωραία» δεν κατάφερε να κάτι παραπάνω στους φοιτητές από πάρτυ και δωρεάν σημειώσεις. Ο αγώνας των φοιτητών για δωρεάν στέγαση, η εναντίωση στο νόμο Διαμαντοπούλου, η επιδίωξη να κάνουν κουμάντο οι συνελεύσεις των φοιτητών και όχι οι παρατάξεις από τα διοικητικά συμβούλια έριξαν τις μάσκες. Είναι λογικό η ΠΑΣΠ η οποία βλέπει την πτώση του ποσοστού της να έρχεται να μπαίνει στη διαδικασία να κινδυνολογήσει, να λασπολογήσει και να διαστρεβλώσει τις θέσεις ΕΑΑΚ-ΡΩΓΜΗ. Άλλωστε ούτε γενικές συνελεύσεις θέλει να γίνονται (βλ. στο Ιστορικό όπου έχει αυτοδυναμία), διότι εκεί ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει την ένδειά της σε πολιτικά επιχειρήματα, ούτε καταλήψεις μέσα από από τις οποίες το φοιτητικό κίνημα έχει καταφέρει να παίξει ουσιαστικό ρόλο  στο να μη χάσει το πανεπιστήμιο το δημόσιο χαρακτήρα του, να αμυνθεί ενάντια στον συστηματικό κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων καθώς και στην πλήρη απαξίωση των πτυχίων μας.

            Σίγουρο είναι ότι τα προβλήματα που βιώνουμε και θα βιώσουμε ως αυριανοί εργαζόμενοι είναι πολλά. Σίγουρο είναι επίσης ότι η πολιτική της ΠΑΣΠ έχει αποτύχει.

«στα συλλογικά προβλήματα, δε χωρούν ατομικές λύσεις»

Ε. Α. Α. Κ. - ΡΩΓΜΗ                            

ΣΤΙΣ 16 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΕΑΑΚ!

Τι είναι η Ε.Α.Α.Κ.;

Εδώ και πάνω από 20 χρόνια, η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση αποτελεί το πιο πετυ­χημένο εγχείρημα της ριζοσπαστικής αριστεράς στο χώρο των πανεπιστημίων πανελλα­δι­κά. Εκφράζει μια μεστή πολιτική πρόταση με αντικαπιταλιστικά κριτήρια και συμβάλλει στην υπό­θεση συγκρότησης μίας άλλης (και όχι άλλης μιας) αριστεράς. Μιας αριστεράς που θα υπε­ρασπίζεται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τα κινήματα τα συμφέροντα και τις ανάγκες της πλειοψηφίας των φοιτητών έχοντας πλήρη συνείδηση ότι αν οι φοιτητές δεν αγωνιστούν οι ίδιοι γι αυτά, τίποτα δεν θα αλλάξει προς το καλύ­τερο. Πιο συγκεκριμένα:

Ενιαία: Αποτελεί χωνευτήρι ανεξάρτητων αριστερών σχημάτων σε σχολές και πόλεις, με πα­νελλα­δικές και τοπικές διαδικασίες που στοχεύει στη χάραξη κοινής και ενιαίας πολιτι­κής και πρακτικής.

Ανεξάρτητη: από κόμματα, μηχανισμούς, κράτος και από την αστική πολιτική προασπίζεται τις σύγχρονές ανάγκες και τα δικαιώματα μας, κηρύσσει κάλεσμα αγώνα και προτάσσει την έννοια της πολιτικής για τον εαυτό μας (από εμάς για εμάς). Δηλαδή, δεν είμαστε παράταξη κανε­νός κόμματος και δεν χρηματοδοτούμαστε από πουθενά.

Αριστερή: Είμαστε κομμάτι της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Είμαστε με εκείνη την αρι­στερά που παλεύει έτσι ώστε οι αγώνες να νικούν και να εμπνέουν το σύνολο του κόσμου. Με λογική ανατροπής, ρήξεων και αντικαπιταλιστικών διεκδικήσεων. Γιατί βλέπου­με την ανα­γκαιότητα μιας άλλης κοινωνίας συνολικά, που ξεπερνά τα όρια του καπιταλισμού και στηρίζεται στην ισότητα και στην ελευθερία και όχι στην βαρβαρότητα και στο κέρδος. Γιατί όταν οι ανάγκες μας δε χωράνε στην πραγματικότητα δεν αλλάζουμε τις ανάγκες μας αλλά την πραγματικότητα.

Κίνηση: Που ζει και αναπτύσσεται μέσα από κινηματικές διαδικασίες. Απότοκος του κινή­μα­τος ‘90-‘91 και πρωτοστάτης στις κινητοποιήσεις της τελευταίας 20ετίας κινείται στο δρό­μο του νικηφόρου αγώνα και της συλλογικής δράσης.

Τη χρονιά που διανύσαμε οι κινητοποιήσεις των φοιτητών ήταν δυναμικές, λόγω του νόμου-εκτρώματος της Διαμαντοπούλου που ισοπεδώνει το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας και τα μετέπειτα εργασιακά και επαγγελματικά μας δικαιώματα. Το μήνα του Σεπτεμβρίου σημειώθηκαν καταλήψεις σε πάνω από 400 ΑΕΙ και ΤΕΙ σε όλη τη χώρα, με στόχο την ανατροπή του νόμου. Ακολούθησαν ενέργειες όπως το μπλοκάρισμα των εκλογών για την ανάδειξη συμβουλίου διοίκησης, με αποτέλεσμα ο νόμος να μην εφαρμόζεται μέχρι στιγμής και να μένει στα χαρτιά.

Σήμερα που η επίθεση που δεχόμαστε από κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ είναι πιο οργανωμένη από πο­τέ, οφείλουμε κι εμείς να απαντήσουμε με τη σειρά μας με ένα καλά οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, με σαφές αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και την κινητοποίηση των συλλόγων προς μια αγωνιστική κατεύθυνση και συμπόρευση με το εργατικό κίνημα.

Τι συμβαίνει στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο;

Στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, η Ε.Α.Α.Κ. παρεμβαίνει σε τρία τμήματα (ΤΙΣ, ΤΑΒ και ΤΞΓΜΔ), ενώ στα 2 τελευταία αποτελεί ένα σχετικά καινούργιο εγχείρημα, καθώς συμμε­τέχει στις φοιτητικές εκλο­γές για πρώτη φορά.

Τα σχήματα της Ε. Α. Α. Κ. συμμετέχουν στις εκλογές με στόχο να έχουν την πληροφόρηση για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του κάθε τμήματος και κυρίως για να μπορούν να συγκαλούν τη γενική συνέλευση του συλλόγου όπου εκεί υπάρχει ο χώρος να παραχθεί αμεσοδημοκρατικά η πολιτική και να αποφασιστούν οι δράσεις των φοιτητών.

Για τι παλεύουμε:

·         Να αποσυρθεί εδώ και τώρα ο νόμος Διαμαντοπούλου. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Ούτε ένα ευρώ για πάσο, σίτιση, στέ­γαση, βιβλία, δωρεάν για όλους τους φοιτητές.

·         Καμία υλοποίηση των σχεδίων της Ε.Ε. για την εκπαίδευση. Αποδέσμευση από τον ΚΕΧΑΕ (Κοι­νός Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης). Ανυπακοή στις κατευθύνσεις της Μπο­λόνια.

·         Να καταργηθούν οι νόμοι των Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.

·         Όχι στην επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.

·         Δημόσια και δωρεάν ΕΝΙΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ για όλους – ένταξη των σπου­δαστών των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών) σε αυτήν. Όχι στον κατακερματισμό της εκπαίδευσης, την πολυδιάσπαση της σπουδάζουσας και μαθη­τι­κής νεολαίας σε ΚΕΣ, ΚΕΚ, ΙΕΚ, ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ.

·         Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο με ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευ­σης χωρίς ταξικούς – οικονομικούς – εξεταστικούς φραγμούς.

·         Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο. Ενιαία πτυχία, χωρίς κατατμήσεις, διασπάσεις και ειδικεύσεις- το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για δουλειά. Πλήρη επαγγελματικά και εργασιακά δικαι­ώματα.

·         Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους. Μόνιμη και σταθερή με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση, όχι στις  ελαστικές σχέσεις εργασίας.

·         Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

·         Ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών – καμία υποχρεωτική πρόοδος, άμεση κατάργηση των αλυ­σί­δων.

·         Να δοθούν άμεσα και δωρεάν όλα τα απαραίτητα συγγράμματα σε όλους τους φοιτητές.

ΔΕ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ, ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ, ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΕΑΑΚ

ΑΡ.Χ.ΙΟ.-ΕΑΑΚ

Π.ΑΝ.Α.Σ.-ΕΑΑΚ

Ρ.Α.Κ.Ι.-ΕΑΑΚ

ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Η σημερινή πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση προκαλεί πέραν των άλλων και δύο σημαντικά ερωτήματα: «Βρισκόμαστε τελικά σε αδιέξοδο;» «Μπορούν τα φοιτητικά και  εργατικά κινήματα να φέρουν νίκες;». Η γη γυρίζει λοιπόν και η ιστορία αποδεικνύει ότι «τα πάντα ρει». Καμία κατάσταση δεν κρατά αιωνίως και σίγουρα ο καθένας μας συμβάλλει στη διαρκή κίνηση της ιστορίας και αποτελεί κομμάτι κάθε αλλαγής.

            Το ότι οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι μπορούν να αλλάξουν το ρουν των πραγμάτων που τους επιβάλλεται, γίνεται εμφανές και από το φοιτητικό κίνημα και τις επιθέσεις που αφορούν στο πανεπιστήμιο και την εργασία. Ο τελευταίος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο νόμος-έκτρωμα της Διαμαντοπούλου, είναι άλλη μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της παιδείας, μεταφοράς της έρευνας στα χέρια των ιδιωτών και χτυπήματος των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων μας. Ο συγκεκριμένος νόμος έχει παγώσει στην πράξη στα περισσότερα τμήματα, λόγω των καταλήψεων και της ετοιμότητας του φοιτητικού κινήματος (βλ. καταλήψεις Σεπτέμβρη-Οκτώβρη 2011, μπλοκάρισμα εκλογών για την ανάδειξη συμβουλίων διοίκησης κ.λπ.).

            Οι αλλαγές όμως που προωθούσε αυτός ο νόμος δεν ήταν άγνωστες στο φοιτητικό κόσμο. Το 1990-1 ο τότε υπουργός παιδείας Κοντογιαννόπουλος δημο­σι­εύει προσχέδιο νόμου που αφορά τα εξής: ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστη­μίων, κατάργηση παροχής δωρεάν συγγραμμάτων, περικοπές παροχών όπως σίτιση-στέγαση, κατάργηση επετηρίδας, χρονικό όριο στις σπουδές (σας θυμίζει κάτι;). Σε παρόμοια λογική κινούνταν και οι διατάξεις που αφορούσαν τα σχολεία. Η απάντηση της εκπαιδευτικής κοινότητας ήρθε αμέσως, πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου. Φοιτητές και μαθητές μπαίνουν στις γενικές τους συνελεύσεις, αποφα­σίζουν να καταλάβουν σχολεία και σχολές και κατεβαίνουν στο δρόμο. Η κυβέρνηση πιέζε­ται και υποχωρεί αλλά δεν αποσύρει το νόμο. Το κίνημα όμως, αποφασίζει να τον ανατρέψει και τότε έρχεται αντιμέτωπο με το παρακράτος. Ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας νεκρός από ομάδα τραμπούκων της ΟΝΝΕΔ (επικεφαλής: ο Καλαμπόκας). Οι κινητοποιήσεις γιγαντώνουν και παίρνουν εκρηκτι­κές διαστάσεις. Ο υπουργός παραιτείται, ο νόμος ανατρέπεται!

            Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ συνεχίζουν να προετοιμάζουν νόμους οι οποίοι θέτουν ως στόχο όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις φιλελεύθερης λογικής, με άλλα ονόματα και τίτλους. Κάποιοι απ’ αυτούς ψηφίζονται, αλλά πάλι μένουν στα χαρ­τιά. Γιατί; Βασική προϋπόθεση εφαρμογής τους είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος, το οποίο μιλά για δημόσια και δωρεάν παιδεία. Η επίθεση λοιπόν στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, γίνεται οργανωμένη το 2006-7. Η τότε υπουργός παιδείας Μ. Γιαννάκου έχοντας ήδη προωθήσει νόμους που αφορούν μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστημιακά ιδρύματα (νόμοι Αξιολόγησης, Ι.Δ.Β.Ε., κ.α-2004), αλλά που έχουν να κάνουν με την υποβάθμιση της αξία των πτυχίων, εξειδίκευσης των γνωστικών αντικειμένων, διάσπαση των εργαζομένων με δημιουργία αποφοίτων πολλών ταχυτήτων, κτλ, προκαλεί την τύχη της και προωθεί την αναθεώρηση του άρθρου 16 και ένα νέο νόμο-πλαίσιο (κατάργηση δωρεάν συγγράμματος, κατάργηση ασύλου, ν+2 έτη κτλ). Αυτή η ενέργεια ήταν ζωτική για την εφαρμογή των υπόλοι­πων νόμων που ήταν σε τελική ανάλυση, νόμοι εργατικής κατεύθυνσης. Οι φοιτητές οργανώθηκαν μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, βγαίνουν δυναμικά στο δρόμο και σχεδόν όλα τα πανεπιστημιακά τμήματα έχουν καταλήψεις. Η πίεση που άσκησαν έφερε ως αποτέλεσμα τη μη εφαρμογή των νόμων του 2004, καθώς και του νόμου-πλαίσιο του ’07, και το να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16.

Στη λογική της δημιουργίας νικηφόρων δομών, αγώνων και πολιτικής η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση Ιονίου Πανεπιστημίου παίρνει την πρωτοβουλία να οργανώσει την Τρίτη 8 Μαΐου, στις 18:00, στο Ιστορικό, εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Νίκες του φοιτητικού και εργατικού κινήματος». Στην συζήτηση θα συμμετάσχουν ενεργοί αγωνιστές του φοιτητικού και εργατικού κινήματος από όλη τη χώρα, που θα τοποθετηθούν με βάση τη δική τους εμπειρία πάνω σε νίκες που σημείωσε το φοιτητικό και εργατικό κίνημα και τέλος, πάνω στην προοπτική των αγώνων σήμερα.

ΟΥΤΕ ΣΙΩΠΗΣ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

 ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΗ, ΣΤΙΣ 18.00, ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

«Νίκες του φοιτητικού και εργατικού κινήματος»

Ε.Α.Α.Κ.

ΙΟΝΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΑΑΚ ΙΟΝΙΟΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΪΟΥ