eaak.ioniou@gmail.com

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010


Τα φθινοπωρινά φύλλα άρχισαν να πέφτουν και άλλη μια φοιτητική χρονιά ξεκινάει στην Κέρκυρα.
Κάθε πέρυσι και καλύτερα λένε, και δυστυχώς ισχύει.. την προηγούμενη χρονιά αποφασίστηκαν και εφαρμόζονται μια σειρά μέτρων και προγραμμάτων με σκοπό τη «σωτηρία» μας από την οικονομική κρίση. Η οικονομική κρίση κυκλοφορεἰ λοιπόν, ανάμεσα μας ωσάν ένα ανήσυχο φάντασμα και χρησιμοποιείται από τους «κύριους» αυτού του κόσμου με σκοπό να υποβαθμίσουν τη ζωής μας. Κοινωνικά αγαθά όπως η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση, το δικαίωμα στην εργασία και δημοκρατικά δικαιώματα περιορίζονται, αναιρούνται ή διαστρεβλώνονται με πρόφαση την οικονομική κρίση, αλλά στην πραγματικότητα με γνώμονα το οικονομικό και πολιτικό συμφέρον των κεφαλαιούχων.
Κι αν νομίζετε ότι τώρα ξεκινάνε τα καλύτερα χρόνια της ζωής σας, μήπως να το ξανασκεφτείτε;;;; Κοινώς τα προβλήματα μας χτυπούν την πόρτα και εντοπίζονται από το πότε και αν θα πάρουμε συγγράμματα, στη δωρεάν σίτιση και στέγαση, μέχρι και την αξία του πτυχίου και την επαγγελματική μας αποκατάσταση. Πιο αναλυτικά..
Στέγαση : ένα κεκτημένο του Ιονίου Πανεπιστήμιου, θεωρείται η δωρεάν στέγαση δηλαδή η διαμονή φοιτητών στην εστία και σε διάφορα ξενοδοχεία .Τι ωραία θα έλεγε κάποιος, αλλά είναι όλα τόσο αγγελικά πλασμένα ; Μάλλον όχι καθώς χρόνο με τον χρόνο αποκλείονται όλο και περισσότεροι φοιτητές λόγω ανεπίσημων κριτηρίων ή προτεραιοτήτων. Θεωρούμε όμως ότι η χρηματοδότηση είναι αρκετά μεγάλη (βλέπε υπέρογκα πόσα εκατομμυρίων ευρώ) ώστε να μπορεί να καλυφθεί η στέγαση όλων των φοιτητών !
Σίτιση : Η λέσχη του Ιονίου Πανεπιστημίου συνεπής, καθημερινά κοντά στους φοιτητές (όπως και πολλοί άλλοι…) παρέχει ποικιλία πιάτων (ρύζι, μακαρόνια ) σε πλούσιες και ‘’χορταστικές’’ μερίδες . Χαχα!! Σας τη σκάσαμε! Φυσικά και κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο ιδιώτης-διαχειριστής πληρώνεται 2,5 ευρώ για κάθε φοιτητή που επιλέγει το φαγητό της λέσχης και προσφέρει φαγητό χαμηλής ποιότητας το οποίο χτυπά νέα ρεκόρ σόδας. Επιπλέον κάθε φοιτητής που δε διαθέτει κάρτα προσφέρει 1,2 ευρώ ανά γεύμα απλόχερα στην τσέπη του ιδιώτη. Συμπέρασμα; Τα χρήματα του δημοσίου δίδονται στον ιδιώτη και αυτός βγάζει κέρδος εις βάρος μας.
Συγγράμματα: Σε κάθε φοιτητή δίδεται ένας αριθμός συγγραμμάτων (βιβλία, φωτοτυπίες) τα οποία σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο έχει δικαίωμα να επιλέξει από ένα προτεινόμενο αριθμό για κάθε μάθημα. Αυτό βέβαια δεν επιτυγχάνει τα επιθυμητά επίπεδα «επιστημονικότητας» που ισχυρίζονται οι μπλε και πράσινοι υπουργοί παιδείας. Καταρχάς δεν επιτυγχάνεται ένα ενιαίο επίπεδο γνώσης για όλους τους αποφοίτους –πράγμα που έχει επιπτώσεις στα επαγγγελματικά δικαιώματά μας- και κατά δεύτερον η όλη διαδικασία παρακωλύεται με τέτοιο τρόπο ώστε τα συγγράμματα να έρχονται στα χέρια μας λίγο πριν την εξεταστική, μετά την εξεταστική.. ή και καθόλου (!!). Το πρόβλημα βέβαια δε λύνεται με τη χρήση της βιβλιοθήκης από τη στιγμή που αυτή στερείται μεγάλων χώρων και επαρκούς αριθμού αντιτύπων.
Φυσικά τα προβλήματα δεν αγγίζουν μόνο το παρόν μας ως φοιτητή, αλλά και το μέλλον του σαν εργαζόμενος. Αυτό επιτυγχάνεται με την υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και την σταδιακή ιδιωτικοποίηση αυτής μέσω και της υποβάθμισης και της διάσπασης των πτυχίων μας καθώς και την συνεχή αξιολόγηση αυτών με βάση τα κριτήρια της αγοράς. Δηλαδή σκοπός είναι η παροχή εξειδικευμένης και αναλώσιμης γνώσης πράγμα που από τη μια στερεί την εποπτεία μας στο γνωστικό μας αντικείμενο και από την άλλη επιτρέπει την εκμετάλλευσή μας από τον εκάστοτε εργοδότη ο οποίος έχει ως στόχο το κέρδος.
Όλα αυτά -και άλλα πολλά- τα ζητήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω των γενικών συνελεύσεων και να διεκδικηθούν μέσω των συλλογικών αγώνων.
Όμως τι είναι η γενική συνέλευση των φοιτητών; Κάθε χρόνο σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα λαμβάνουν χώρα οι φοιτητικές εκλογές με σκοπό την ανάδειξη των αντιπροσώπων των φοιτητών (διοικητικό συμβούλιο). Το διοικητικό συμβούλιο του κάθε τμήματος παίρνει αποφάσεις για όλο το σύλλογο και συμμετέχει στις συνελεύσεις των καθηγητών. Κατά πόσο όμως επτά άτομα αντανακλούν τις απόψεις όλων των φοιτητών; Ή, αν συμφωνήσουμε ότι εκφράζουν το σύλλογο και το κοινό συμφέρον μας, το διεκδικούν στην εκάστοτε συγκυρία; Τώρα για παράδειγμα που ψηφίστηκε μια σειρά νόμων για την εκπαίδευση της κ. Διαμαντοπούλου ή όταν πήγαν να περάσουν δίδακτρα στη θερινή ακαδημία του Μουσικού τμήματος, ενημερώθηκε κάποιος φοιτητής από τους εκπροσώπους του; Ας υποθέσουμε ότι οι εκπρόσωποι των φοιτητών διαχειρίστηκαν τη μεταρρύθμιση στην παιδεία με τον καλύτερο τρόπο, όμως, από τη στιγμή που δεν έγινε κάποια γενική συνέλευση ώστε να συζητήσουν ΟΛΟΙ οι φοιτητές τι στάση θέλουν να κρατήσουν, πού βασίστηκαν οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποι;
«Και ποιοι είστε εσείς και τα λέτε όλα αυτά;» θα πουν οι νέοι και θα ρωτήσουν όσοι δε μας θυμούνται. Ο Π. ΑΝ. Α. Σ. (Πανεπιστημιακή Ανεξάρτητη Αριστερή Συλλογικότητα) στο Ιστορικό και ο ΑΝΤΙΧΡΟΝΙΣΜΟΣ στο Μουσικών Σπουδών είναι σχήματα που μετέχουν στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (ε. α. α. κ.). Το σχήμα είναι μια συλλογικότητα. Σε αυτό μπορεί να μετέχει κάθε φοιτητής ανεξαρτήτων απόψεων, με μόνη επιδίωξη τη συζήτηση ώστε να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη φοιτητική ζωή του. Στο σχήμα ο λόγος του καθενός έχει βαρύτητα και ο στόχος είναι να βρεθεί μια συνισταμένη για κοινή πορεία πλεύσης στην αντιμετώπιση των προβλημάτων μέσα από τις γενικές συνελεύσεις του κάθε φοιτητικού συλλόγου. Αντιστοίχως υπάρχουν σχήματα και σ’ άλλε σχολές πανελλαδικώς σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Αυτά με τη σειρά τους παρεμβαίνουν αυτοτελώς στα τμήματά τους, συμμετέχουν, συνδιαμορφώνουν και συντονίζονται όλα στην ε. α. α. κ., ένα πανελλαδικό σύνολο αριστερών σχημάτων που δεν υπάγεται σε κανένα κομματικό μηχανισμό, καθώς υπάρχουν προβλήματα που δεν αφορούν μεμονωμένα το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, αλλά γενικώς το ελληνικό πανεπιστήμιο (κατάργηση άρθρου 16, νόμος-πλαίσιο, αξιολόγηση, κτλ).
Ο Π. ΑΝ. Α. Σ. και ο ΑΝΤΙΧΡΟΝΙΣΜΟΣ λοιπόν, επιδιώκουν να γίνει πράξη το «όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις». Νομίζουμε ότι εκεί μόνο υπάρχει ο χώρος για να συζητηθεί η άποψη του κάθε φοιτητή και να δοθούν όλες οι διαστάσεις κάθε θέματος με σκοπό να παρθούν συλλογικά αποφάσεις..και όχι από την εκάστοτε «ελίτ» των φοιτητών του διοικητικού συμβουλίου. Εκεί τελικά, εφόσον κάθε φοιτητής πάρει το λόγο στα χέρια του, είτε μετέχει σε κάποια πολιτική ομάδα, είτε όχι, δίνεται ο χώρος στην πραγματική δημοκρατία. Εκεί μπορεί να έχει και ουσιαστικό αντίκρισμα η δράση για να λυθούν τα παραπάνω προβλήματα.
Καλή μας χρονιά λοιπόν..και ραντεβού στις συνελεύσεις και στους δρόμους
Π. αν. α. Σ. στο Ιστορικό ΑΝΤΙΧΡΟΝΙΣΜΟΣ στο μουσικό
του Ιόνιου Πανεπιστημίου
Mail επικοινωνίας: eaakcorfu@yahoo.gr